Dit vind ik persoonlijk een zeer moeilijk contrast om mee om te gaan. Hiernaast vind je een werk van Robert Delaunay getiteld “Simultaancontrast Zon en Maan.” Het simultaan contrast volgens Johannes Itten is eerder een contrast dat gesuggereerd wordt, dat er eigenlijk niet is. Volgens de definitie is het een contrast waarbij een bepaald kleur een ander contrastkleur oproept, zonder dat dit contrastkleur aanwezig is. Net doordat dit tweede kleur er niet is wekt het een soort opwinding op, een levendige vibratie. Bekijk eens een aantal demonstraties van het simultaancontrast in zwartwit en kleur. En hier zie je een voorbeeld van dit contrast toegepast door Van Gogh.
Dus gebruik je rood, dan roept dit kleur automatisch bij de waarnemer de verwachting van groen. Ook al is het er niet. Onlangs kreeg ik van iemand de opmerking als we ’s nachts langs de autostrade reden. “Bizar, die oranje straatverlichting heeft precies een blauwe schijn errond.” Wel dit is het mooiste voorbeeld van dit contrast. Het blauwe was er niet, maar wordt door onze ogen als zodanig geregistreerd.
- blauw roept oranje op of omgekeerd
- rood roept groen op of omgekeerd
- geel roept violet op of omgekeerd
Heel moelijk om dit contrast onder controle te houden als je met veel kleur werkt. Het kan perfect dat door een verkeerde kleurkeuze een heel onrustig beeld ontstaat. De tip is dus om je beeld zoveel mogelijk te componeren aan de hand van alle kleuren die je wilt gebruiken. Vul dus niet eerst één deel van je schilderij gedetailleerd in en daarna een ander deel zoals de achtergrond. Alle kleurvlakken spelen in op mekaar. Kleuren zijn niet absoluut maar worden gedefinieerd door de kleur die ernaast staat. Lees eens een experiment die dat aantoont.
5 Comments
piranha
eindelijk een site iemand die dit verder uitlegt dan alleen maar “het is een illusie” en dan nog wel in het nederlands>ben blij dat ik dit vind ik zoek dit voor school net dit moeilijk contrast merci!!!!
Ilse Jansoone
Met veel plezier. Ik vind dit ook een zeer moeilijk contrast. Zowel om te begrijpen als om ermee te werken. Maar ik heb het ooit een keer heel sterk meegemaakt, toen ik een schilderij met veel phtaloblauw tegen een koudrode muur heb gezet. Mijn ogen trilden bijna letterlijk. Moeilijk te omschrijven maar je wordt er letterlijk onrustig van.
jomar
Zeer interresant om lezen vind ik dit, ik vraag me af of er iemand mij een woordje uitleg kan geven over “colorisme”. Wat is het, hoe definieer je colorisme en hoe kan je het herkennen.>Ik ben namelijk zeer gepassioneerd door het latere werk van Constant Nieuwenhuys (CoBrA), meer bepaald het werk uit zijn atelier in Amsterdam, uit dit werk (maar ook al uit de CoBrA periode) wordt afgeleid dat hij een van de grote coloristen is van deze tijd.>Je kan duidelijk opmaken dat hij door zijn kleurgebruik een ongelooflijke harmonie weet voort te brengen, maar ik vraag me af of er achter de term colorisme niet meer zit dan enkel dat.>Ilse? Klopt het dat ik op het net ook je ervaringen met het E-atelier ben tegengekomen? Ik was dit jaar namelijk geselecteerd voor deelname, maar door omstandigheden kan het dit jaar jammer genoeg niet doorgaan, dus het wordt weer een jaartje wachten.
Ilse Jansoone
@Jomar: Inderdaad ik heb enkele jaren geleden het e-atelier gevolgd. Echt een aanrader, maar dit jaar wordt er uitgekeken naar een andere formule.>Wat het “colorisme” betreft. Zelfs Wikipedia weet daar geen definitie van te geven. Zo durf ik het eigenlijk zelf niet wagen. Het woord heeft naar mijn aanvoelen te maken met het deskundig gebruik van kleuren en kleurcontrasten tot een bepaalde harmonie, een evenwicht.
AnnCathérine H.
merci, eindelijk fatsoenlijk uitgelegd! ik had het eveneens nodig voor school …