In De Standaard van 15/2 las ik:

“Een foto van een vijver van Edward Steichen heeft gisteren op een veiling bij Sotheby?s in New York ruim 2,9 miljoen dollar (ruim 2,45 miljoen euro) opgebracht . Dat is volgens Sotheby?s het hoogste bedrag dat ooit op een veiling voor een foto is betaald.

Steichen nam de foto, The Pond-Moonlight, in 1904 op Long Island. De waarde van de foto, die 40 bij 48 centimeter groot is, was geschat op maximaal één miljoen dollar (840.000 euro). Van de foto bestaan nog twee afdrukken, die in het bezit zijn van musea. Wie de koper is werd niet direct bekendgemaakt. “

Persoonlijk vind ik het prachtig. Zo’n sfeerschepping, zo’n kleurgebruik, prachtige compositie,…

Meestal vertrek ik voor mijn werken ook steeds van foto’s. In het begin ben je als schilder bij deze techniek snel verleid om er een soort “geschilderde kopie” van te maken. Realistisch naschilderen eerder. Dat heb je vooral als je van zeer sterke foto’s. De truk om een sterk schilderij te maken is net de foto als impressie, als algemeen vertrekpunt, eigenlijk eerder als concept te gebruiken, er afstand van te nemen en in het andere medium te “hertalen” en er een eigen sfeer aan te geven. Dit is niet gemakkelijk. Daarvoor moet je al een eigen “schilderstijl” hebben.

Mijn laatste werken beginnen wat in die richting te gaan. Ik werk met enerzijds interieurs van foto’s waar ik dan mijn eigen meubilair in zet, of andere elementen aan toevoeg, of ander kleuren gebruik. Voor portretten vertrek ik graag van een behoorlijk realistische uitwerking in glacy techniek en daarbovenop ‘distorsion” toevoeg via contrasterende vlekken.

Binnenkort stel ik nog wat werkjes online tentoon.