Gisteren zijn we naar de Opendeurdag van de Academie Gent geweest. Zowel in de Academiestraat (Fotokunst en Animatiefilm) als in de Offerlaan (alle andere beeldende kunsten).

Het “event” in de Academiestraat was ontgoochelend. Heel weinig volk, geen onthaal, maw. zoek het maar uit aan de hand van 2 kleine pijlen: >>fotokunst en >>animatiefilm. In de fotokunst waren enkele werkjes wel opvallend. Iemand had deurloupes gebruikt om zijn werk in een kijkdoos te presenteren. Maf idee! Helaas was er geen elektriciteit aanwezig zodat er ook niets te zien was. ;-( Daarnaast nog een subtiel interactief werkje: een quasi zwarte polariod foto met een instructie naast licht hier. Gelukkig werkte de zaklamp die erbij lag wel. Door erop te schijnen zag je inderdaad een subtiele vuurtoren in het zwarte landschap. Tof gevonden! Juweeltjes van animatiefilms zaten weggestoken in een projectiezaaltje. Prachtig hoe creatief zo’n kleine gasten kunnen zijn met zo weinig middelen. Dit is de jeugd van nu, vol creativiteit. Dit is de werknemer van de toekomst met een dure competentie als creativiteit van kleins af aan ontwikkeld. En dit zit allemaal diep verstopt in een “Academie”, een gebouw die letterlijk afbrokkelt en waar quasi geen aandacht naartoe gaat. De plafonds vallen er letterlijk naar beneden. Het hoeft niet veel te zijn, maar investeren in een minimum aan infrastructuur om creatief talent te ontwikkelen is toch het minimum wat je van een maatschappij verwacht. Soit, tot zover mijn mening hierrond. Trouwens in heel dit gebouw zijn we 1 beeldscherm met computer tegengekomen!

In de Offerlaan was er alvast véél meer ambiance en volk. Ik was ook vooral onder de indruk van het atelier van de Keramiek. Prachtig creatieve werken, zeer breekbaar en subtiel, conceptueel heel creatief. Prachtig gepresenteerd ook. Je kon er zelfs bieden op één van de werken die je dan ’s avonds mee naar huis kon nemen. Zeer marketinggericht voor kunstenaars. Hier huist echt talent. Inhoud en talent om het aan de man te brengen.

En hoe was het in de richting Schilderkunst? In 3 zeer grote ateliers waren wel honderden werken aan de muur “geschoten.” Hoog, laag, dat deed er precies niet toe. Ik begreep er niets van. En dit terwijl we regelmatig feedback op presentatie krijgen tijdens de evaluaties. Om mijn werk “The pool” op te hangen werden letterlijk nietjes rond de hoeken geschoten. En het hing op een hoogte waar je niets van het mat/glanzend contrast kon zien. Een gemiste kans vind ik. Je leest het, ik was wat ontgoocheld want nu moet ik het retoucheren. Maar niet getreurd. Volgend jaar nemen we het meer in eigen handen.

En terwijl de examenperiode voor velen nog niet achter de rug is, heb ik me gisteren al ingeschreven voor volgend schooljaar. Bij mijn inschrijving vroeg ik het secretariaat van de Academie Gent of ze mijn “punten” al konden doorgeven.

  • “Zeker niet” klonk het aan de andere kant van de tafel 😉 “De deliberatie moet nog gebeuren.”
  • ik: “maar hoe kan ik dan weten voor welk jaar ik me moet inschrijven?”
  • zij: “bij de verwerking van de inschrijving zullen we het wel zien in de computer.”

(Aha, hier hebben ze dus wel al een computer.) Maar, optimistisch als ik ben heb ik me toch maar al ingeschreven voor het 4de jaar schilderkunst 😉

Daarnaast heb ik me ook ingeschreven voor het E-Atelier van de organisatie Wisper en Kunstwerk(t). 10 zaterdagen verspreid over een jaar met als einddoel een groepstentoonstelling. Hier ben ik eens benieuwd naar. Op 16 september is er een voorbereidend gesprek. Daarna weet je of je kan meedoen. Van een medestudent die een jaartje verder zit kreeg ik die tip doorgespeeld. Als ik zie wat hij na 1 jaar heeft bereikt, dan wil ik dit “kunstbad” zeker ook meemaken.

En ook mijn man heeft de smaak te pakken gekregen. Na de aankoop van zijn super-de-luxe-digitale-reflexspeeltje enkele maanden geleden heeft hij zich ingeschreven voor de richting Fotokunst met digitale donkere kamer. Benieuwd met welke nieuwe impulsen hij vanaf september zal thuiskomen.

PS. Aan de andere kant zijn er ook verschillende mensen die met het schilderen in de Academie stoppen. Jammer, want het waren boeiende mensen die ook iets te vertellen hadden, in welke materie ook. Hopelijk kruisen onze paden af en toe nog eens!!