Sinds een dikke maand ben ik dus weer gestart op de Academie. Ondertussen al 1ste specialisatie schilderen. En in de specialisatiejaren zijn er 2 verplichte keuzevakken te volgen (grappige contradictie eigenlijk). We konden kiezen uit 3 verschillende vakken:

  • het atelier van Parcifal Neyt die werkt rond de integratie van een “beeld” in een omgeving/een publieke plaats
  • het atelier van Jan Vanden Berghe die tekenen als onderzoeksmiddel gebruikt en dit jaar rond het thema mythologie werkt
  • het atelier van Marc Brackez die de basis van digitaal fotograferen, bewerken en het publiceren in een website geeft

Ik heb gekozen om dit jaar te starten met het atelier van Parcifal en vanaf nieuwjaar me te verdiepen in het fotowerk.

Vandaag was het de eerste les van Parcifal. Naast lesgeven aan de specialisatiejaren lijkt hij alvast ook een bezige bij daarbuiten want Parcifal tekent, ontwerpt, exposeert en geeft les aan groot en klein.

Deze les ging hij in op een aantal kunstenaars en schetste steeds de relatie van hun werk tot de omgeving. Ik moet eerlijk toegeven, behalve één waren ze voor mij allemaal nieuw. Dat beloofd dus interessant te worden dit jaar. Een aantal voorbeelden:

  • Patrick Merckaert gaf het gebouw van SD Worx in Antwerpen een collectief geheugen
  • Anne Veronica Janssens integreert warmtegevoelige banken en tennisbanen waar je tegen jezelf kan spelen in parken
  • Paul McCarthy vertrekt van commerciële, American Dream iconen en confronteert het publiek met hun zwarte kant
  • Hsai Fei Chang had voor haar werk “32 portrets, Place du Tertre, Montmartre” plaats genomen op de stoel bij straatartiesten.
  • Kris Martin werd voorgesteld aan de hand van een massa aan conceptuele werken zoals Anonymous waarbij hij een skelet die jaren voor didactisch materiaal had dienst gedaan eindelijk zijn ultieme rustplaats kreeg in de tuin van het museum.

De opdracht voor de 6 lessen werd ons nog eens verduidelijkt. Stel je krijgt als kunstenaar de opdracht om tegen januari een werk te ontwerpen voor een specifieke plaats, het Sint-Pietersstation in Gent. Er is geen enkele financiële of praktische restrictie, behalve de lokatie en je eigen fantasie. Er moet een link zijn, een relevantie, een relatie met de omgeving. En het mag eender wat zijn, een video, een beeldhouwwerk, een performance, een schilderij,…

Hmm, dat wordt een uitdaging. Er borrelden al direct een hele reeks ideeën boven maar voor het moment heb ik nog geen presentatievorm en plaats in de omgeving gevonden. Het idee zal nog enkele weken/maanden moeten rijpen. Meer hierover later.