Sinds een dikke maand ben ik dus weer gestart op de Academie. Ondertussen al 1ste specialisatie schilderen. En in de specialisatiejaren zijn er 2 verplichte keuzevakken te volgen (grappige contradictie eigenlijk). We konden kiezen uit 3 verschillende vakken:
- het atelier van Parcifal Neyt die werkt rond de integratie van een “beeld” in een omgeving/een publieke plaats
- het atelier van Jan Vanden Berghe die tekenen als onderzoeksmiddel gebruikt en dit jaar rond het thema mythologie werkt
- het atelier van Marc Brackez die de basis van digitaal fotograferen, bewerken en het publiceren in een website geeft
Ik heb gekozen om dit jaar te starten met het atelier van Parcifal en vanaf nieuwjaar me te verdiepen in het fotowerk.
Vandaag was het de eerste les van Parcifal. Naast lesgeven aan de specialisatiejaren lijkt hij alvast ook een bezige bij daarbuiten want Parcifal tekent, ontwerpt, exposeert en geeft les aan groot en klein.
Deze les ging hij in op een aantal kunstenaars en schetste steeds de relatie van hun werk tot de omgeving. Ik moet eerlijk toegeven, behalve één waren ze voor mij allemaal nieuw. Dat beloofd dus interessant te worden dit jaar. Een aantal voorbeelden:
- Patrick Merckaert gaf het gebouw van SD Worx in Antwerpen een collectief geheugen
- Anne Veronica Janssens integreert warmtegevoelige banken en tennisbanen waar je tegen jezelf kan spelen in parken
- Paul McCarthy vertrekt van commerciële, American Dream iconen en confronteert het publiek met hun zwarte kant
- Hsai Fei Chang had voor haar werk “32 portrets, Place du Tertre, Montmartre” plaats genomen op de stoel bij straatartiesten.
- Kris Martin werd voorgesteld aan de hand van een massa aan conceptuele werken zoals Anonymous waarbij hij een skelet die jaren voor didactisch materiaal had dienst gedaan eindelijk zijn ultieme rustplaats kreeg in de tuin van het museum.
De opdracht voor de 6 lessen werd ons nog eens verduidelijkt. Stel je krijgt als kunstenaar de opdracht om tegen januari een werk te ontwerpen voor een specifieke plaats, het Sint-Pietersstation in Gent. Er is geen enkele financiële of praktische restrictie, behalve de lokatie en je eigen fantasie. Er moet een link zijn, een relevantie, een relatie met de omgeving. En het mag eender wat zijn, een video, een beeldhouwwerk, een performance, een schilderij,…
Hmm, dat wordt een uitdaging. Er borrelden al direct een hele reeks ideeën boven maar voor het moment heb ik nog geen presentatievorm en plaats in de omgeving gevonden. Het idee zal nog enkele weken/maanden moeten rijpen. Meer hierover later.
2 Comments
Anoniem
Ilse,>Het verwondert me dat er zo weinig gereageerd wordt op jouw blog-artikels. Ze zijn gestructureerd en vlot geschreven, voorzien van een zinvolle inhoud. Het treft mij tekens dat ze echt aangenaam om lezen zijn met de nodige humor, de intentie om het steeds beter te doen, de verwondering van een ontdekking, levensvreugde en steeds gestoffeerd met doeltreffende onderwerpgebonden links. Mijn favoriet nummer één, met lengten voorsprong, onder de blogs. Succes in Buggenhout en in al wat je nog wenst te ondernemen.>Guliart
Ilse Jansoone
@Guliart: Bedankt voor je commentaar. Het doet me heel veel plezier. Ik vermoed 2 redenen waarom weinig gecommentarieerd wordt. 1. Zelf ben ik ook niet zo’n commentator op andere blogs. Ik heb weinig tijd om andere blogs dagelijks te volgen. Dit blog is voor mij in eerste instantie een persoonlijk notebook om gedachten vast te leggen en gemakkelijk te kunnen opzoeken en pas daarna een middel voor het bouwen van een sociaal netwerk. Dus, minder commentaren, maar ik weet dat er heel wat stille lezers zijn 😉 En 2. mijn blogpost zijn nogal lang wat soms afschrikt om ze te kunnen lezen. Maar ik werk hieraan hoewel het voor mij belangrijker is om in de diepte te gaan dan wat losse flodders te schieten. Nog eens bedankt en je feedback is altijd welkom.