Door de eervolle vermelding van de jury van de Kunstprijs Pieter Vanneste van Buggenhout was ik meteen warmgelopen voor de grote prijs tekenkunst van de Stad Ronse.

Mijn specialiteit is vooral schilderen. Tekeningen maak ik vooral als voorontwerpen, eerder een middel dan een doel op zich. Dus voor die wedstrijd wou ik nog een aantal extra werken maken. Ik wou mij vooral onderscheiden door de gevoelige inhoud op een originele manier te brengen namelijk door gebruik van digitale technieken. In het reglement stond immers “Tekeningen van welke aard ook kunnen in aanmerking worden genomen. ” Er bestond het risico dat dit niet als “origineel” werk werd gezien, maar toen ik las wie de juryleden waren wou ik dit risico nemen. De jury bestond uit Pjeroo Roobjee (kunstenaar), Flor Bex (curator Mukha), Francis Smets (kunstfilosoof) en Nica Broucke (kunstjournaliste bij De Morgen), dus een groep van stevige namen in de Belgische kunstkennerswereld.

En gisteren ontving ik dan de brief met het blijde nieuws dat één (of meerdere) van mijn werken werden geselecteerd voor de tentoonstelling. De vragen zijn nu hoe sterk heeft de jury geschift in de meer dan 220 ingezonden werken en wie zal de winnaar zijn? Spannend! Dat zullen we vrijdagavond op de vernissage op 23 november te weten komen.

De tentoonstelling kan je bezoeken
tussen 24/11 en 16/12
elke woensdag, zaterdag en zondag tussen 14u en 18u
Brouwerij De Keyser, Priestersstraat 13, 9600 Ronse.

Iedereen van harte welkom!

Daar kan je dan 1 of meer van mijn werken zien:

  • “Lisa’s Birth” is een album met foto’s van inkttekeningen uit mijn persoonlijke dagboeken tussen 2001 en 2007 waarin ik aan de hand van afbeeldingen de geboorte van een imaginaire dochter beschrijf. Met dit werk geef ik een blik op een heel persoonlijk en gevoelig verhaal, maar door de techniek – het zijn reproducties van selecties en niet het dagboek zelf – bepaal ik tot hoever ik me blootgeef. Uit de reproducties is ook alle kleur van de foto-opname weggefilterd. Dit maakt het contrast extra zwaar tussen de gevoelige inhoud en de kleurloze, bijna levensloze uitvoering vol triestesse. De tekeningen zijn helemaal geen schetsen van een imaginaire persoon. Wat je ziet zijn eerder criptische beelden van de emoties die in mij omgingen om te komen tot deze imaginaire wereld. Via deze beelden zie je mij als kunstenaar ook ontwikkelen van stuntelige, geremde tekeningen vol geciviliseerde symbooltekens, die onmacht uitstraalt om gevoelens te uiten, naar een spontane en plastische tekenstijl vol emotie. Het evolueert naar een beeld van Lisa’s World waarin we dus door de ogen van Lisa naar haar imaginaire wereld kijken. Dit gevoelige, intieme maar confronterende werk lokte al eerder heel wat reacties uit op tentoonstellingen in Antwerpen en Gent.
  • “Barok Black Mink” en “Edele Recamière” zijn 2 heel recente werken. Opnieuw de gecombineerde techniek van scans – ik noem dit digitale drukkunst – van zwart-wit inkttekeningen. Hier heb ik vooral gespeeld met het formaat. De tekeningen, oorspronkelijk gemaakt op 10 cm X 14 cm werden vergroot afgedrukt op fotopapier tot een formaat van 50 cm X 80 cm. Hiermee worden de oorspronkelijk gevoelige, plastische lijntjes leven ingeblazen tot een statig, zelfzeker beeld dat aandacht naar zich toetrekt. De inhoud van de werken zijn een barokke, lederen zitbank en een zetel. Deze inhoudelijke beelden hebben voor mij al een hele weg afgelegd. Oorspronkelijk zijn ze ontstaan als de statische vorm van de stier. De huid van de stier komt terug in de zetel, maar terwijl de eerste in de arena heel onrustig, ongeduldig op zijn noodlot aftevent, leeft de tweede op een geduldige, statische manier nog heel lang verder. Dit toppunt van (inter-)persoonlijk conflict is ondertussen verder uitgegroeid tot meer harmonie. Terwijl de stier en de stoel elkaar niet in de ogen konden kijken, heeft de Barok Black Mink een veel waardiger uitstraling. Ik kijk hem opnieuw in de ogen. Maar er is nog geen nieuwe confrontatie gepland. De stier is ondertussen van gedaante veranderd in een moderne zitbank, die zich echter nog niet compleet voelt.