En ook mijn project “Waiting for Lisa” werd onderworpen aan het kritische oog van Parcifal en de medestudenten. De feedback was over het algemeen heel positief. Toch wat terechte vragen en aanvullingen:

  • Hoe zorg ik dat het niveau van de interactieve boodschappen voldoende “existentieel” blijven en kunstwerk niet vervalt in platte berichten zoals “als ik niet op mijn werk geraak ga ik naar de supermarkt?”
    De aangereikte tip was om de voorbeeldtekst er duidelijk bij te vermelden zodat de poëzie van het werk, de figuurlijke betekenis duidelijker wordt. Zo zou ook de link met het goede doel duidelijker worden.

  • Wat als de investering te groot is?
    Tip: gebruik de lichtkranten die in de moderne treins aanwezig zijn. Zo kan je de mensen die hun trein hebben gemist berichten laten sturen die op de trein, door de mensen die dus meerijden, kunnen gelezen worden. We zagen er alvast de hilariteit van in.

Wat vinden jullie van de suggesties?