Work in progress: Green blub

Dit werk was echt de max om te maken. Ik had nog quasi geen materiaal meegebracht dus gewoon gestart met wat ik kon vinden in het mixed media atelier. Ik ben vertrokken van een paneeltje, groene stof en wat stuff om het op te vullen. Met wat extra zoeken vond ik een stukje mouse die eigenlijk perfect bij het paneel paste. Dan maar beginnen timmeren en in elkaar werken. Uiteindelijk was het geassembleerd maar miste ik diepte in het werk. Ik kon het niet hard genoeg spannen of vond het reliëf niet sterk genoeg. Dan ben ik gaan zoeken naar iets om erop te bewerken. Houtskool werkte niet op de stof. Ook potlood werkte niet. Opeens vond ik maïsolie in de kast en dat gaf een wonderlijk mooi contrast tussen de kleur van de stof en de donkerder tint die diepte gaf. Het maakte meteen ook de brug naar de zwarte vlakken. Eerst hier en daar wat opgesmeerd. Uiteindelijk er maar op gegoten. En het leuke eraan is, het bleef een hele tijd evolueren. Het eerste moment wat prachtig. Glanzend donker tegenover het matte groen. Uiteindelijk begon het echter uit te lopen en in het werk binnen te dringen en zo werd het uiteindelijk iets dat mij deed denken aan camouflage tinten.

Ik heb echter 1 iets gemist. Ik had veel meer foto’s moeten maken tijdens het proces. Maar dat is niet gemakkelijk. Eens je in die flow zit, kan je er niet zomaar uit en in stappen. Ik zou eigenlijk iemand moeten hebben die me op zo’n moment observeert. Of een camera die op een statief blijft lopen. Eigenlijk 2 camera’s. Eén die het proces van de kunstenaar volgt, en één die inzoomt op het werk en moment per moment vastlegt wat ermee gebeurt. Zo zou ik ook kunnen terugspoelen naar het moment waar het werk op zijn sterkste stond.

Ik ben nog niet zo content van die eindcompositie maar was te moe om daar nog een experimenteerproces aan vast te koppelen. Ik zie het echter wel zitten om op deze foto’s al eens verder te werken in Photoshop.

Ik ben alvast heel content van deze eerste oefening. Ik heb me na lange tijd eindelijk weer eens in iets kunnen storten waarbij ik al de rest rondom mij ben vergeten. Zalig!