Ik ben het 3de jaar gestart, “traditioneel” met verf en borstel. Maar toen Chris, mijn lesgever, mijn drijfveren meer begreep, gaf hij mij nieuwe impulsen. En de grootste stap die ik dit jaar heb gezet was het laten liggen van de borstel en andere manieren gebruiken om de verf aan te brengen: vb gieten van verf of aanbrengen en uitwerken met lepels.

Ik heb die stap ook psychologisch gevoeld. Ik voelde me in het begin geen schilder, meer een chemicus die de juiste constitutie, kleur, vloeibaarheid en transparantie, van zijn verf aan het “brouwen” was om het op de juiste manier te kunnen gieten. Maar door de stimulansen van Chris heb ik doorgebeten en het resultaat is nog in evolutie maar begint in de richting te gaan die ik wil.

Nu ik me meer verdiep in de actuele schilderkunst merk ik dat er verschillende mij al zijn voorgegaan. Ik denk aan Marlène Dumas die heel wat portretten gemaakt heeft met de vloeitechniek met bisterinkt. Daarnaast denk ik ook aan Glen Brown die volgens mij een bepaalde vloeiende techniek gebruikt, hoewel ik zijn specifieke methodes nog niet heb kunnen ontcijferen. Morris Louis was zeker en vast één van de eerste die de giet- en vloeitechniek gebruikte om zijn magnaverf te bewerken tot soms heel concrete onderwerpen zoals bloemen.

Vaak geven de werken van Louis en Dumas me een wat aquarelachtig effect. Ook al worden deze werken in acrylverf uitgewerkt. Ik wil deze vloei- en giettechnieken pasteuzer uitwerken tot eerder plastiekachtige, industrieel ogende, hoogglanzende uitstralingen. Foto’s volgen binnenkort.