Op aanraden van Liesbet, onze coach van het e-atelier, ben ik eens gaan grasduinen in het werk van Robert Zandvliet, een Nederlandse kunstschilder die de laatste jaren heel sterk bezig is met landschappen, ruimte, licht.
Na wat grasduinen google images kwam ik snel bij dit werk van hem: Zonder titel 1998, 9 prenten; monotype, papier30 x 60 cm. Wat een uitstraling van licht en diepte! Het is abstract en toch geeft het een gevoel van landschap. Zandvliet geeft bewust geen titel aan zijn werken omdat hij het belangrijk vind dat de toeschouwer vooral dit gevoel uit de verf krijgt en niet aangereikt uit een thema of onderwerp.
Ik begrijp de associatie die Liesbet met mijn ruimtes maakt, maar toch wil ik het iets minder abstract laten overkomen, maar inderdaad wel hetzelfde gevoel laten uitstralen, puur vanuit de verf, vanuit de techniciteit van de materie. Het spelen met licht en ruimte om een fantasiebeeld te krijgen.
Dit is wat de Nederlandse Wikipedia over hem schrijft:
Robert Zandvliet (1970, Terband) is een Nederlands kunstschilder.
Van 1987 tot 1992 volgt Zandvliet een opleiding aan de Christelijke Hogeschool voor de Kunsten in Kampen en van 1982 tot 1994 aan De Ateliers in Amsterdam. Hij wint in 1994 de Prix de Rome.
Halverwege de jaren 90 wordt Zandvliet bekend met afbeeldingen van alledaagse voorwerpen zoals haarspelden, een televisie of een fototoestel.
Na 1996 concentreert Zandvliet zich op het schilderen van landschappen, onder andere bovenaanzichten van snelwegen. Deze landschappen zijn wel abstract en hebben vaak geen horizon.
Zandvliet gebruikt temperaverf, dit na bestudering van de oude Italiaanse fresco’s die ook met temperaverf zijn geschilderd. Bij het werken met temperaverf is het niet mogelijke delen over te schilderen want tempera is zo transparant dat onderliggende lagen zichtbaar blijven.
De laatste jaren neemt zijn internationale bekendheid snel toe.
Van 1987 tot 1992 volgt Zandvliet een opleiding aan de Christelijke Hogeschool voor de Kunsten in Kampen en van 1982 tot 1994 aan De Ateliers in Amsterdam. Hij wint in 1994 de Prix de Rome.
Halverwege de jaren 90 wordt Zandvliet bekend met afbeeldingen van alledaagse voorwerpen zoals haarspelden, een televisie of een fototoestel.
Na 1996 concentreert Zandvliet zich op het schilderen van landschappen, onder andere bovenaanzichten van snelwegen. Deze landschappen zijn wel abstract en hebben vaak geen horizon.
Zandvliet gebruikt temperaverf, dit na bestudering van de oude Italiaanse fresco’s die ook met temperaverf zijn geschilderd. Bij het werken met temperaverf is het niet mogelijke delen over te schilderen want tempera is zo transparant dat onderliggende lagen zichtbaar blijven.
De laatste jaren neemt zijn internationale bekendheid snel toe.
Ik kende Zandvliet al via de film “Hollands Licht,” een prachtige documentaire die mij al verschillende keren naar Nederlands heeft doen afreizen om het eens in het echt te beleven. Nu ik zijn werk wat dichter bestudeer heb ik spijt dat ik zijn tentoonstelling Beyond the Horizon van vorig jaar in Museum De Pont in Tilburg heb gemist. Ik kende dit museum helemaal niet, maar na een bezoekje aan de site lijkt het me zeker de moeite waard om nog eens de grens over te steken 😉 Als iemand weet waar Robert binnenkort opnieuw te zien is. Laat me iets weten!
2 Comments
Geert Thijs
Ik heb net het boek Verf van Hans Den Hartog Jager gelezen. Daarin hebben hedendaagse Nederlandse schilders het over hun werk, waaronder Robert Zandvliet. Hij doet daarin een paar interessante uitspraken. Onder andere dat er in 2000 jaar schilderkunst vanalles is veranderd, maar dat hij zoekt naar wat de constanten zijn, los van stijl en techniek. Hij zegt dat we daar weinig over weten, omdat het over dingen gaat die je wel weet maar niet kan uitleggen. Heel interessant allemaal. Die film Hollands Licht heb ik ooit gezien, maar ik wist niet dat hij van Zandvliet was.
Ilse Jansoone
@Geert: Bedankt voor de tip rond het boek Verf (http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start?BOL_OWNER_ID=1001004002103412&Section=BOOK). Het lijkt inderdaad een interessant werk om te filosoferen over het medium en het materiaal van de beeldtaal. Eén correctie: Hollands Licht is niet van Zandvliet, maar met een interview van hem. Het is een productie van de gebroeders de Kroon. Als je de documentaire nog eens wilt zien, geef een seintje. Ik heb hem thuis liggen. Echt een aanrader.