Dankzij de mensen van Webanalytics kwam ik op een interessante nieuwe vorm van marketing: Neuromarketing. Als psychologe interesseert het mij uitermate.

Misschien maakt deze nieuwe techniek duidelijk dat marketing zich soms op een slappe koord begeeft. Als je nu meet via een vragenlijst, een panel discussie, een proefpakket, een eye tracking instrument. Wat is het verschil? Wie zal de lijn trekken? Waarom zou het een mogen en het ander niet? En toch voelt het niet goed aan. Het lijkt een stap te ver. In het hoofd van de mensen duiken om meer te kunnen verkopen.

Zal het zo’n vaart lopen? Als je weet dat de 30 seconden reclameclip die gigantische reclamebudgetten vertegenwoordigen razendsnel aan effectiviteit verliest lijkt het me logisch dat het niet lang meer gaat duren eer dergelijke nieuwe technieken de markt zullen opkomen.
Wie zal bepalen waar de lijn ligt? Zou jij in je hoofd laten kijken?

Eigenlijk heb ik dit al laten doen door enkele maanden geleden mee te doen aan een marketingonderzoek via panelgesprek rond het onderwerp duurzaam bankieren. Het gesprek werd volledig opgenomen en er zaten mensen te observeren achter een one way miror. Ik heb er in elk geval veel uit geleerd van hoe zo’n onderzoeken worden gedaan. Het is puur psychologisch onderzoek, maar dan nog niet met medische beeldvorming.

Ondertussen nog een aantal interessante discussieartikels rond neuromarketing: