Eindelijk tijd gevonden en ruimte gecreëerd in mijn hoofd om hier eens grondig bij stil te staan. De coaches van het e-Atelier hadden al enkele weken geleden de vraag gesteld. Wat heeft het e-Atelier van Wisper en Kunstwerk(t) mij bijgebracht? Hebben de 8 praktijkdagen, het atelierbezoek bij de kunstenaar, het museumbezoek en de uren online communicatie mij opgeleverd wat ik wou? Heb ik mijn doelstelling bereikt?

Hiervoor grijp ik dus eerst en vooral terug naar het doel en de verwachtingen die ik beschreven heb in september 2006:`

“Ik blijf nog altijd streven naar het zelf creëren van die organische ruimten met felle kleuren, een eigen sfeer geïnspireerd op de jaren 60 en 70 designerswereld (Verner Panton, Saarinnen) en de hedendaagse designers en architecten (Toyo Ito, Calatrava). Maar dan met het toepassen van de nieuwe schildertechnieken die ik vorig jaar heb bijgeleerd.”

In het streven naar dit doel wou ik de mogelijkheden van internet gebruiken en het eindresultaat tonen tijdens een tentoonstelling aan het einde van de cursus.

Wat is nu mijn evaluatie?

  • Ik heb zeker en vast mijn grenzen serieus verlegd in het creëren van die nieuwe, organische, eigen wereld. Ik ben nog niet op het niveau die ik wil en kan, maar op die tijd is het maximale er wel uitgehaald. Daarnaast heb ik een totaal andere kant van mezelf leren kennen. Een dionysische kant waarin ik ook totaal anders schilder en werken oplevert die sterker overkomen dan die werelden. Had ik die grenzen kunnen verleggen zonder deze opleiding? Misschien wel, maar ik ben ervan overtuigd dat de oefeningen en de feedback dit proces serieus heeft versneld. Vooral de introspectie-oefeningen rond de vraag waarom schilder ik en wat probeer ik te zetten hebben me serieuze sprongen laten maken. Deze balans is hier dus zeker positief.
  • Ik heb dit resultaat en andere werken kunnen tonen tijdens de groepstentoonstelling met een mooie introductie van een expert, in een klassevolle omgeving, met een receptie aangeboden door het bedrijf. Ik heb kunnen proeven van wat er bij komt kijken om je werk te presenteren en te zorgen dat er mensen komen kijken. Ook het werken naar een artistieke deadline die een andere manier van stresshantering vergt was ook bijzonder leerrijk. Dus, tweede mission accomplished.
  • En ik heb zeker internet zo intensief en optimaal mogelijk weten te gebruiken via het Google discussieforum om de interactie tussen de medecursisten maximaal te houden. Ook geslaagd dus.

Zijn er verbeteringspunten naar de opleiding toe?

  • Op vlak van inhoudelijke invulling om nog verder in die eerste doelstelling (eigen wereld creëren) te geraken kon volgens mij geen verdere grenzen bereikt worden. De coach Liesbet heeft zeker bij mij het onderste van het onderste uit de kan gehaald. Haar manier van in je hoofd kruipen en je doelgericht te “teasen” met opdrachten op jouw niveau is uniek. In alle opleidingen die ik al gevolgd heb ken ik niemand die zo sterk de principes van coaching kon toepassen: constructief, assertief, soms confronterend feedback geven, niet snel tevreden, zeer geduldig, je altijd nog dat stapje verder laten gaan in de richting die je zelf wilt, je motiveren en de veilige omgeving creëren die nodig is om te durven blunderen. Een combinatie van technieken die je leerproces maximaal versnellen zowel door feedback te krijgen van coach en medecursisten als door zelf feedback te geven. Het enige puntje die ik misschien hierbij kan aanvullen is dat het leren geven van feedback rond de beeldtaal aan elkaar misschien iets vroeger in het programma ingeoefend en explicieter mag worden zodat iedereen dat sneller durft. Maar in elk geval, een hele mooie aanvulling op de eerder technische begeleiding in de Academie. Dus dit is voor Liesbeth: heel erg bedankt. Hopelijk kunnen mijn verslagjes die momenten af en toe terugbrengen zodat ik hier nog een hele tijd van kan nagenieten. Naast die praktijkdagen was het bezoek aan de tentoonstelling en het atelier van Vincent Geyskens ook bijzonder geslaagd. Prima organisatie, goeie voorbereiding, een boeiende gids, een realistische getuigenis van iemand uit het veld die iets te vertellen heeft en het ook kan overbrengen. 2 heel leerrijke dagen die volgens mij niet beter kon ingevuld worden. Dus ook aan Petja: knap werk!
  • Aan de tentoonstelling hebben we wel een aantal nadelen ondervonden. Er zijn altijd geïnteresseerden die jammer genoeg niet op dat vernissagemoment kunnen komen. En de tentoonstelling had vrij beperkte openingsuren. Op dat vlak kon de tentoonstelling volgens mij misschien ook sterker aangevuld worden met het e-aspect. Het is tenslotte een e-atelier, waarom dan ook niet een e-tentoonstelling? Voor het volgend jaar zou ik aanraden om die blogs van de deelnemers zelfs van in het begin van de cursus bekend te maken bij een aantal key figuren zoals de spreker op de tentoonstelling, journalisten? En te werken naar een moment waarop je het discussieforum gaat openstellen zoals een “online vernissage” van de “e-tentoonstelling” op de dag van de opening. Dit lijkt me vrij uniek en zou wel eens sneller opgepikt kunnen worden door de pers en artbloggers. Ik raad aan om zeker een blog of site van de groep te maken. Met een mogelijkheid dat bezoekers zich erop kunnen abonneren (e-nieuwsbrief of RSS) waar af en toe een werkje wordt gepresenteerd, en wat berichtjes à la “nog 128 dagen voor de e-tentoonstelling”…
  • Ook het e-aspect tijdens het jaar kan volgens mij nog wat verder doorgetrokken worden. e-Atelier roept voor mij meer op dan e-mailverkeer. (e-mail is maar 1 (klein) aspectje van wat je met internet kunt doen.) Leren via internet of e-Learning biedt zeker nog extra mogelijkheden die doelgericht kunnen ingezet worden om de schaarse 8 dagen tijd nog efficiënter te kunnen invullen. Daar is ook massaal veel info online beschikbaar. Ik vond zelfs een site die deze combinatie, art en e-learning, onderzoekt. Dus hier zou nog wat research kunnen gebeuren rond strategie, didactiek en open source tools om nog meer uit het medium te halen. Ik denk aan het op voorhand doorsturen van theoretische kaders (in de vorm van links naar interessante kunstfora, online zoekopdrachten, zelf-evalutieoefeningen,… eventueel aangevuld met live chatsessies) die dan live in groep samen besproken kunnen worden en waar dus sneller naar de praktijk kan overgegaan worden.

Mijn conclusie: een aanrader voor iedereen die zijn artistieke grenzen wil verleggen in een veilige, goed begeleide live en online omgeving om te werken naar een tentoonstelling.

Tot slot wil ik nog mijn medecursisten bedanken. Carine Booghs, Veroniek De Leeneer, Chris Hoerée, Lieve Kennes, Ellen Van den Brande, Michel Smekens, Rebecca Carron, Hanna Vereycken, Anne Brems. Ik hoop dat we mekaar kunnen blijven ontmoeten via het Google discussieforum en hoop jullie terug te zien tijdens de 2 e-atelier opvolgdagen die Liesbet en Petja plannen eind dit jaar.