Ik had op voorhand lang getwijfeld om mee te doen. Een Idolenwedstrijd voor kunstenaars, een mediacircus? Nu, uiteindelijk dacht ik toch uit de feedback te kunnen leren, dus ik heb het erop gewaagd. Dus deze morgen, vroeg op, alles al in de auto gepakt, toegekomen, aangeschoven en 123 later, het was voorbij.
Tuurlijk kan ik niet ontkennen wat ontgoocheld te zijn. Als ik ergens aan meedoe wil ik altijd winnen. Zo ben ik nu eenmaal. Maar er waren zoveel kandidaten en er kon er maar 1 op 10 door zijn in deze ronde.
Hoe is het verlopen?
Een jury van 3 mensen aan een tafel, je zet je werken tegen een muur en mag beginnen praten. Ik had mijn 2 nieuwste schilderijen, (1 rond het project in het Sint-Pietersstation, High Abstruction) en een vroeger werkje. Ik heb het verhaal van Lisa gebracht. De feedback die daarop kwam was “verhaal ok, maar de werken stralen dit niet uit”. Ze spreken nog niet genoeg voor zich. Ze hebben dit verhaal nodig. Ze zochten ook naar mensen die van kunst hun carrière willen maken, willen doorbreken, en mijn werk vonden ze te “therapeutisch.”
Lessons learned
- Ik moet bij selectie meer vertrekken van het werk zelf, en niet van het verhaal. Dit dient maar als inspiratiebron, als motor, niet als doel op zich.
- Ik heb wel deugd aan die onder mijn kont. Ik moet opnieuw experimenteren, geen mooie resultaten beogen, grenzen verleggen en zeker niet denken dat ik het kan 😉
- Ik moet in selecties meer anderen betrekken met een neutralere blik op mijn werk.
Leuke annectode
Eén van de juryleden raadde me aan om te starten met academie om het werk op een hoger niveau te tillen. Toen ik hem zei dat ik al 5 jaar Academie volg, vroeg hij “op de Offerlaan?” Ik: “ja.” Wat verrast, ongemakkelijk reageerde hij dat we mekaar er dan nog zullen tegenkomen. Ik vraag me nu af of dit een evaluatie was van mijn werk of van de kwaliteit van de Academie 😉
Oproep aan dit jurylid. Spreek me zeker aan want ik hoop dat jij me dan toch nog iets zal kunnen leren op die Academie 😉
5 Comments
Antoon Jaminé
Hey, het is zoals je reeds schreef maar een soort ‘kunstenaars’idool. En wat het jurylid zei: dit zegt waarschijnlijk meer over hem dan over jou of de academie!
Geert Thijs
Hallo Ilse, het belangrijkste is de feedback. Ik zou als ik jou was echter niet zomaar ineens alles anders gaan doen. Je hebt wel degelijk al iets bereikt, het moet volgens de jury gewoon blijkbaar beter worden uitgevoerd. Bv. uw interieurscenes nog beter schilderen. Het feit dat zo’n jury in termen van carrière denkt vind ik misplaatst, dat mag toch geen criterium zijn. In elk geval niet opgeven en tot binnenkort op onze slechte academie 😉
Ilse Jansoone
@antoon & geert: thx, ik kon inderdaad een motivatieboost gebruiken 😉 >Het doel van mijn deelname was nu net eerder de feedback van de jury dan een selectie. Maar ik durf daar niet echt waarde aan hechten gezien die inschatting van het niveau “ga eens naar een academie”. Ik probeer eruit te halen wat ik kan (meer nadruk op het werk zelf, het moet op zichzelf staan zonder verhaal) en ik begrijp die mensen ook. Hoe zeg je na 9 op 10 mensen dat je het niet goed vindt na een eerste indruk. Ook het publiek oordeelt zo snel. Maar niet getreurd. Zoiets leert je alleen maar om nog meer door te zetten.
ilse
Zeker niet laten demotiveren en blijven doorgaan!>Zoals ik aan mijn ‘ukkies’ zou aanleren: geniet van het scheppen, zoeken, creeëren en experimenteren. Denk vooral niet teveel na over het eindproduct….zolang je jezelf er maar goed bij voelt en je achter alles staat wat je maakt…en wat die jury betreft…hoe zegt men dat ook weer? Inderdaad ja: les goûts et les couleurs ne se discutent pas…
Ilse Jansoone
En blijkbaar zijn er nog die kritiek hebben op de Canvascollectie: http://www.knack.be/nieuws/cultuur/canvas-blundert-in-canvascollectie/site72-section44-article15710.html