Hoe was de eerste dag bij Jetair? In 1 zin, “de mooiste tijd van het jaar!” 😉 Nee, serieus, het was fantastisch. Ontzettend veel te leren zowel informatie, mensen, manieren van werken, jargon,…

Mijn eerste dag begon al extra vroeg. Met de trein naar Oostende betekent immers bijna 2 uur onderweg van deur tot deur en jullie weten hoe lang ik kon slapen toen ik nog op 300 m van mijn deur werkte 😉 Daar gekomen werd ik direct verwelkomd door mijn nieuwe chef, de directeur Distributie en New Media. Hij maakte me wegwijs op de laptop, de docking station, het intranet, de company presentation en alle 4 verdiepingen van het bedrijf. Ik heb bijna alle 4 à 500 Jetair medewerkers ontmoet en met ieder persoonlijk kennis gemaakt. “Dag Jan, Stefaan, Steven, Luc, Karl, Pieter, Johan, Sofie, Stephanie,… Dit is onze nieuwe e-Commerce Manager. Ze wordt commercieel verantwoordelijk voor alle website…” en dit ging zo 2 uur door. Een vermoeiende, maar noodzakelijke oefening waardoor je meteen je weg leert vinden in het bedrijf. Ik heb het zeker niet allemaal onthouden, maar zo voelde ik me wel direct op mijn gemak. Overal happy faces zoals het Jetair logo. Het viel op dat vele bureaus er ook “zonnig” uitzagen met al die kleurrijke happy brochures. Na die eerste dag zat mijn hoofd meer dan vol. Met mijn voorlopige firmawagen naar huis gereden en alles wat laten bezinken tijdens een flinke wandeling in de stad. ’s Avonds heb ik wat leren werken met mijn voorlopige gsm en vroeg gecrashd. Helaas ook véél te vroeg wakker toen die cijfers uit de company presentation door mijn hoofd begonnen duizelen. Dit is echt een groot bedrijf.

Dag 2 verliep al wat rustiger. Dan kon ik meteen eens duiken in de 500 mails die in mijn mailbox lagen te wachten op antwoord. Ja, 10 weken was lang wachten en ondertussen hadden ze op mijn komst geanticipeerd 😉 Na een snelle selectie kon ik door het bos al wat bomen zien. Meteen begon mijn agenda zichzelf te vullen met opleidingen, meetings, seminaries,… Ik kon me verder verdiepen in wie zit waar en doet wat, de laatste maandresultaten van alle sites, de methodiek in rapportering,… En ik kreeg al een document ter revisie voor de nieuwe winterbrochure. Hier wou ik direct mijn tanden in zetten. De collega’s reageerden direct enthousiast op de input. Ik kan jullie dus met enige trots melden dat ik op mijn tweede dag al een eerste stempel heb gedrukt in het gebruik van 1 call-to-action in deze brochure. 😉

Na over de middag een frisse neus te halen in het park/bos achter het gebouw kreeg ik een stevige uitleg van webcollega’s Vincent en Steven rond alle lopende websites, de technologieën en wie dit technisch beheert. Ze zoeken trouwens nog een webmaster/SEO specialist in dit team. Dus als er nog mensen interesse hebben om aan het zèètje te gaan werken… Het was ook eens tof te duiken in het technisch hart van de organisatie. De bunker met alle servers. Ik ben precies een van de enigen die zo’n intro met de machientjes vraagt. Mij geven die flikkerende lichtjes en die zoemende machientjes toch altijd een kick. En dan zie je die trotse IT-ogen blinken als ze hun digitale speeltuin voorstellen.

Na nog een uurtje studeren op de resultatencijfers, de rapporteringsvormen, de afkortingen (YOY, YTD, PAX, FO, AO, SM, en zo kan ik nog wel even doorgaan) hebben we de vrijdag dan afgesloten met een pittige meeting rond een forecast van één van de sites. Hmm, ik zal mij hier amuseren. Alles verloopt hier zéér cijfermatig. Iedere scheet wordt geregistreerd en bijgehouden in een database om predicties te maken van hoeveel er nog komen 😉 En de business analyst en cijferfreak van dienst tovert hier constant tabellen, grafieken, taartdiagrammen uit zijn mouw. Fantastisch. Can’t wait for monday.

PS. Wat wel een enorme cultuurshock is, is het werken in West-Vlaams, meer bepaald het accent van ’t zéétje. Het is niet eenendertig maar èènendèèrtig 😉 Ik had me voorgenomen om AN te blijven spreken, maar ik vrees dat ik het in 1 maand zal verleren. Bizar. Jaren heb ik geoefend om accentloos Nederlands te spreken. Enkel familie en enkele dichte vrienden waren voor mij Westvlaams. Ongelooflijk hoe snel die moedertaal me op mijn gemak stelt.

Bron foto: Cédric Valence.