2010: het jaar van B2C2C

Snap. Op slag een uitnodiging om even afstand te nemen van de dagelijkse praktijk, mee in die helikopter te stappen en alles vanuit een breder perspectief te bekijken. Dank je wel, Bart. En hoe kan je dit beter dan de trein naar Parijs nemen, je onderweg laten inspireren door het gloednieuw Marketers & Consumers, Digital & Connected trendrapport van Insites en je hersenen gedurende een weekend de vrije loop laten onder een zalig knapperige baguette jambon en een super geconcentreerde espresso met zicht op de Eiffeltoren.

Ik had het kunnen hebben over de groeiende impact van social media zoals Facebook en Twitter. Kunnen mijmeren over hoe augmented reality volgend jaar ook op de Belgische markt zijn intrede gaat doen. Over hoe semantische search dichter en dichter komt. Maar dan zou ik snel weer in die dagelijkse praktijk belanden.

2010 wordt voor mij het jaar van mijn midlife crisis en dan wordt het tijd om verder over die horizon te blikken, filosofisch te worden en risico te nemen. Aan de vooravond van 2010 maak ik de predictie: 2010 wordt, na B2B en B2C, het jaar van de B2C2C.

Even verduidelijken. Eén van de meest voorkomende trends in dit Netlash rapport is ontegensprekelijk het doorbreken van social media zoals Facebook. Iedereen voorspelt en zoekt hoe die met deze nieuwe media vanuit bestaande business-to-business en business-to-consumer modellen geld kan verdienen.

Ik zie ons als gebruikers van die nieuwe internetmogelijkheden echter verder ontwikkelen, of eerder, terugkeren naar de basis van handel: Customer-to customer. Handel drijven met je buurman, alleen is die buurman niet letterlijk de man naast de deur, maar wel de man 1 klik van je verwijderd en dat kan dus aan de andere kant van de wereld zijn. Insites beschrijft C2C als “consumers doing business with other consumers via the World Wide Web”. Persoonlijk denk ik dat dit laatste stuk in de zin zelfs overbodig is.

C2C via het web is vooral gestart vanuit bedrijven zoals eBay sinds 1995 maar in een stroomversnelling gekomen sinds de periode na het barsten van de internetbubbel in 2001. Vandaag ziet iedereen hoe die consumer-to-consumer economie groeit en het gaat verder. Het grote verschil tussen het C2C model van vandaag en die van in de middeleeuwen en op de lokale rommelmarkt is dat het Web dit globaliseert en per definitie nog veel groter kan maken dan de B2B en B2C modellen.

En dit begint serieuze economische vormen aan te nemen. Volgens de MC/DC studie van Insites heeft 32% van de Europeanen de laatste 12 maanden iets aan een andere internetgebruiker online verkocht via een zoekertjes- of veiling site. Dat is dus wel 1 op 3. En het heeft eBay geen windeieren gelegd. Hun jaarlijkse omzet is groter dan het Bruto Nationaal Product van sommige landen.

En Paypal speelt hier een belangrijke katalysator in om de financiële transactie gemakkelijker te maken. Maar heb je er al eens op gelet wat Paypal hiervoor als commissie vraagt zonder dat die consument hierover mort. Je moet het maar kunnen om die meerwaarde zo hoog te maken dat men die kost als aanvaardbaar percipieert. En die consument wordt ondertussen mee en meer afhankelijk van dergelijke B2C2C diensten.

Consumer-to-consumer in de reissector

Die consumer-to-consumer diensten zien we vandaag ook heel sterk in de reissector. Je ziet mensen massaal aankooptips uitwisselen. Denk maar aan het belang die review sites zoals een Tripadvisor, Vakantiewijzer of Zoover aan het krijgen zijn. Wie gaat nu nog op reis zonder eerst eens te checken het de commentaren van andere reizigers geweest zijn. Dit soort informatie geeft je zekerheid bij je aankoopbeslissing bij een bepaald product of merk.

Maar een groep consumenten gaat al een stap verder. Waar staan bedrijven in deze nieuwe realiteit? Wat zal hun meerwaarde zijn als consumenten massaal gaan huisruilen in plaats van vakanties kopen bij touroperators? Ik zie 2 belangrijke commerciële modellen opduiken.

B2C2C

Enerzijds zie je bedrijven zoeken naar diensten of platformen die deze C2C faciliteren. Hierbij biedt diensten of producten aan partijen om onder elkaar producten en diensten te gaan aanbieden. Voorbeelden uit de reissector zijn www.homeaway.com of www.tripadvisor.com. Ze bieden de mogelijkheid om je eigendom of buitenverblijf te tonen aan een gerichte groep van mensen die op vakantie willen gaan. Er is een direct online contact en een directe financiële transactie tussen de 2 partijen. Maar beiden hebben dat platform nodig als ze dit C2C proces efficiënt willen laten verlopen.

Want kleinere bedrijven en vooral consumenten als individu blijven met een probleem dat dergelijke onderlinge economische transacties online wel kunnen tot op een bepaald niveau, maar wil je echt doorgroeien op grotere schaal, dan heb je platformen nodig die dit ondersteunen.

Ik die deze dan ook al als één van de nieuwe toekomst trends voor de reissector in het leven van digital natives. Deze mensen hebben nooit anders gekend dan een wereld met internet. Ze hebben een globalere kijk op de wereld. Zien die digitale buurman inderdaad als dichter dan de man naast de deur. Maar het kan nog een stap verder.

Hier zie ik dus een prachtige opportuniteit voor ondernemers van morgen. Vooral platformen die extra veiligheid en geloofwaardigheid garanderen door de identiteit van die consumenten transparant te maken en het mogelijk maken aan die consumenten om diensten en producten aan elkaar aan te bieden geven al een meewaarde.

Maar vooral niche. Hoe meer niche, hoe groter de meerwaarde naar die consumenten. Want het is voor deze C2C economie niet moeilijk om geïnteresseerden te vinden via de massa platformen zoals Facebook en MySpace. Er is echter nood om het specifieke transactieproces te faciliteren om het individuele niveau te overstijgen en te vereenvoudigen. En nood betekent potentiële meerwaarde voor een ondernemer.

Dergelijke online shift naar niche zien we in de online retail ondernemers van Coolblue al bij www.laptopshop.be of www.printershop.be. Dus een platform die een heel gericht product selecteert maar tegelijkertijd een hele reeks van deze platformen naast elkaar zet.

B2C2C voor gevorderden

Naast B2C2C ondersteunende platformen zie ik ook vooral toekomst in ondernemers die naast het puur ondersteunen van die uitwisselingsbehoefte van eigen diensten naar het aanbieden van extra eigen diensten geïntegreerd aan die C2C economie. De B2C2C voor gevorderden als het ware.

Een voorbeeld daarvan zie ik in www.myfab.com. Deze meubelhandelaar ondervraagt zijn potentiële klanten naar hun interesses, bundelt die individuele behoeftes tot die een bepaalde significante grootte heeft en koopt dan het product in een bepaalde volume aan. Op die manier kan het bedrijf serieus onderhandelen op aankoopprijs en heeft hij voor zichzelf een bepaalde garantie dat het zal verkocht geraken en geen overstock zal moeten solderen. Dit vind ik een bedrijf van de toekomst. En het toppunt ervan vind ik dan, de vraag is of die handelaar dat inderdaad zo doet of zo voordoet. Transparantie in het proces is natuurlijk wel belangrijk.

Dit vind ik dus de B2C2C voor gevorderden, een bedrijf die de aankoopbehoeften van consumenten ondersteunt en een meerwaarde geeft zonder te pushen.

Tot zover de lancering van mijn predictie voor de toekomst: het doorbreken van het B2C2C model. Benieuwd of die zal doorbreken in België in 2010. Self-fullfilling prophecy of wishful thinking, you tell me.

Download het volledige Online Trendrapport 2010 (.pdf, 16.3 Mb) met 60 verschillende stemmen van student tot internetmarketeer, van founder van een startup tot CEO van een gevestigd reclamebureau, van academicus tot minister.

http://static.issuu.com/webembed/viewers/style1/v1/IssuuViewer.swf

Of lees de samenvatting op de Netlash blog.